2020-05 Het Verwende Nest in Epe

Een weekend in “Ons verwende nest”, een B&B in een groot landhuis in Epe met 5 ha tuin, helemaal voor jezelf. Is dat niet een “verwenweekend”? Het is een B&B die je niet snel tegen komt en voor ons een “pareltje”. Geïnteresseerd? Lees dan onderstaand verhaal.

 

22 mei

Daar zijn we weer, klaar voor een nieuw avontuur. Zoals altijd hebben we eerst een ontbijtje gedaan en nog even zitten kletsen over onze trip van dit weekend, met een gevoel van heerlijk we kunnen weer op pad. Natuurlijk rekening houdend met het Corona virus, dus afstand bewaren met andere mensen. Alle spullen in de auto en “karren” maar. Onze eerste stop was Elburg. Het was niet alleen mooi weer, maar ook erg druk. Oei oei oei!!! Geen probleem.

Henk had een mooie route binnen Elburg uitgestippeld, dus de meeste drukte konden we daardoor ontlopen. Elburg is een vestingstad en was ooit een rustiek vissers- en handels plaatsje aan de Zuiderzee. Hier waren vroeger veel overstromingen. Daardoor nam men het besluit om Elburg te verplaatsen. Dat alles in 1367 na de laatste watervloed. Zo gezegd zo gedaan, fantastisch toch?

Later in de 19^e eeuw moest een deel van de stad afgebroken worden in verband met de snelle bevolkingsgroei. De stadsmuur, afgesloten door een halfronde muurtoren, is van de 14^e eeuw. Dit alles gezegd te hebben, maakten we een “zichtroute” op de mooie overgebleven gebouwen. Ik schrijf niet alles op over die gebouwen, maar een paar daarvan vind ik zo interessant, dat ik er iets over wil zeggen.

Als eerste het Agnietenklooster, een statig gebouw uit de 15^e eeuw. Het is nu een museum. Het heeft 2 haaks op elkaar staande vleugels, waarin in één vleugel een dubbelkapel gemaakt is. Oorspronkelijk was het gebouw vierkant, maar van één deel zijn woningen gebouwd en een deel is afgebroken. Het klooster is vernoemd naar de heilige Agnes. Ze stierf heel jong als martelares voor het christelijk geloof. Ze was 13 jaar, maar had al heel veel aanhangers. Ook werd ze regelmatig ten huwelijk gevraagd, maar ze zei altijd dat ze verloofd was met Jezus Christus. Ze werd bedreigd en gemarteld tot ze stierf. Later werd gezegd dat ze gezien werd in een gouden kleed inclusief verlovingsring. Vind ik toch heel indrukwekkend, zo ging dat in die tijd dus. Stukje geschiedenis maakt dat wat je ziet nog veel interessanter wordt.

Een gebouw dat ook waard is om te noemen, is het gebouwwaar veehouders hun vee hielden. Volgens een rapport uit 1526 waren er in Elburg bijna 150 veehouders, waarvan er maar een paar buiten de stadswallen woonden.

De boeren bezaten samen 101 paarden, 437 koeien, 871 ossen en 249 schapen. Dat was natuurlijk een fortuin in die tijd. Deze dieren stonden in de winter op stal in de stad. Moet je je voorstellen, met z’n allen door het stadje naar de stal, dan weer in de zomer hetzelfde ritueel alleen nu dan naar de wei. Het mooie is dat vandaag de dag er nog steeds een boerenbedrijf actief is binnen Elburg en wel op de plek waar dit gebouw staat.

Voordat dit alles wel heel veel geschiedenis wordt, doe ik er nog één , want anders ben ik wel heel lang aan het schrijven over Elburg en we gaan nog veel meer leuke dingen ondernemen, vandaar. Ik had nog nooit van kazematten gehoord en was natuurlijk heel benieuwd wat dat was. Henk liet het me zien, hij is trouwens een hele goede gids, alleen was ik zeker niet zo ver gekomen. Echt een hele leuke wandelroute heeft hij ervan gemaakt.

Wat zijn kazematten? Met de komst van ijzeren en bronzen kanonnen werd Elburg versterkt met aarden wallen. Bij de poorten werd dan zo’n kazemat aangelegd om de toegangen tot de stad te verdedigen. Het is dus een ruimte voor opstelling van wapens in Elburg behoren tot de oudste nog bestaande kanonkelders in Nederland.

Na al dit moois te hebben bekeken, maakten we aanstalten om verder te gaan. We konden niet zomaar weggaan, dus eerst een ijsje gegeten aan het water, was trouwens het eerste ijsje dit jaar, heel erg lekker. We werden wel weer naar het “heden” gehaald i.v.m. de Corona, dat kon niets meer afdoen aan deze mooie rondleiding in Elburg. Zeer geslaagd en nu verder. Een half uur later  waren we bij onze bestemming in Epe.

Onze monden vielen open, wat niet zo gek was, want een lange oprit bracht ons naar een huis!!! Jeetje mina dat zou ons verblijf worden. We dachten eerst aan een klein groen gebouwtje, maar dat werd het niet. Nee hoor, een prachtig landhuis. Prachtig, prachtig, prachtig, geen ander woord voor. We werden allerhartelijk ontvangen door Peter en Dorine, de eigenaren.

Voordat we de koffers konden pakken had Peter die al en bracht ze naar het huis. Geweldig, dit hadden we niet eerder meegemaakt. Binnen gekomen, moesten we even knipperen met de ogen, wat mooi allemaal. Warm en een heel gezellige kamer, eetkamer, badkamer en slaapkamer, in totaal 90m2 woonruimte.

Alles in dezelfde stijl (een Franse stijl) met een eigen butler die ons 24/7 zou bijstaan. Dat laatste natuurlijk als grap.

Er stond een paspop in een hoek van de eetkamer, prachtig aangekleed ook in de Franse stijl (17^e eeuw). De kleiding is gemaakt door Dorine de eigenaresse. Ze had trouwens nog veel meer gedaan wat de inrichting betreft. Gewoon geweldig. We gunden ons nog even geen tijd de koffer uit te pakken, er was zoveel te zien, dus besloten we de tuin te verkennen. Niet een tuintje zoals wij dat hebben, maar een grote tuin van 5 hectare.

Na het ontdekken van de tuin hebben we heerlijk buiten gezeten totdat het te fris werd en zijn we naar binnen gegaan. De rest van de dag/avond doorgebracht in de kamer, totdat het tijd werd te gaan slapen. Een heerlijke eerste dag gehad. Morgen gaan we zeker de omgeving in en een wandeling naar een super, want er staat iets heerlijks op de lijst voor morgen, maar dat zien we dan. Voor nu welterusten en tot morgen!

 

23 mei

Dag twee in Epe. Onze “butler” in de hoek gedag gezegd en aan het ontbijt. Peter bracht het ontbijt, ook weer een mooie ervaring. Hij was voor het ontbijt druk in de weer buiten (paarden moesten naar de wei), maar nu omgekleed en wel en met een strikje kwam hij ons ontbijt brengen. Zo goed verzorgd dat zeiden we ook, waarop hij zei: “jullie zijn in het verwende nest, dus worden jullie ook verwend”.  Geweldig nog nooit meegemaakt.

Na het ontbijt gingen we op pad. Henk had de route al uitgestippeld alles met elkaar heen en terug naar het dorp 7,5 km. Het werd een mooie wandeling door het bos, ook hier weer genoten van alles wat er te zien was. Af en toe van de route afgeweken, omdat er dan weer een ander pad genomen werd, omdat dat het wandelen nog mooier maakte. De foto’s zeggen boekdelen.

Bij de super een stokbrood gehaald en vervolgens weer terug naar “ons verwende nest”. Daar aangekomen konden we genieten van de zon, vogels, omgeving en dat alles voor het huis. Henk maakt altijd hapjes, nu dus ook en was het dubbel genieten.

Toen het wat frisser werd, zijn we naar binnen gegaan. Henk was druk in de keuken. Ik zat te lezen in de kamer totdat we gingen eten. Henk had er weer iets moois van gemaakt. Een grilletje voor twee op tafel met allerlei lekkere dingen. Het werd dan ook smullen en we zeiden dan ook in koor (ha ha) wat wil je nog meer !!! Helaas kwam ook hier weer een eind aan en voordat we het wisten was het alweer laat. De dag was weer super snel voorbij.

Even nog niet denkend aan morgen, omdat we dan het weekend alweer gedag konden zeggen. In ieder geval tot morgen.

 

24 mei

Goedemorgen! Dit is alweer de dag van vertrek. We zeiden tegen elkaar dat het te kort was geweest en misschien een “tot ziens” zit er zeker in. Peter kwam met het ontbijt, we praatten nog wat en zijn later na het ontbijt met koffie in de hand nog een keer de tuin in gegaan. We hadden afgesproken een andere wandelroute te nemen in de buurt, voordat we naar huis zouden rijden, maar helaas was het aan het spatteren. Van een wandeling is het niet meer gekomen. Het was te koud/fris en het bleef spetteren, wat later overging in regenen, dus een goede beslissing om niet te wandelen.

Na uitgezwaaid te zijn door Peter en Dorine zat het verblijf er echt op en gingen we richting huis. Terugkijkend was dit een weekend om nooit te vergeten. Hele mooie tijd gehad, alleraardigste mensen, prachtige omgeving, mooi verblijf waar een hotel niet aan kan tippen. Bedankt Peter voor je gastvrijheid, vriendelijkheid en alles er om heen. Dit was weer ons reisverslag. Wij zeggen tot horens, veel leesplezier en wij kijken alweer naar ons volgend avontuur.

 

Ans en Henk