2021-04 Sweikhuizen

Vandaag zaterdag 10 april 2021 gaan we weer een keer op pad, geen weekend  neeeeee een week. We hebben er erg naar uitgekeken omdat ook wij er zo aan toe zijn in deze c…..tijd. We gaan dit keer naar Sweikhuizen lijkt op Sweinstijn van Harry Potter haha.  Snowy gaat mee dus ook voor haar worden het weer kilometers maken aankomende week. Helaas beginnen we dit keer met regen en de vooruitzichten zijn voor het weekend niet echt gunstig, maar de rest van de week gaan we er stevig tegenaan. Nu eerst ontbijten, daarna de spullen inpakken en wegwezen.

We wilden vandaag nog een stukje lopen maar het is er niet van gekomen. Het bleef regenen dus Henk belde naar de familie waar we naartoe gaan met de vraag of we eerder in het huis konden. Dat was geen probleem, heerlijk dat dat kon, dus waren we niet veroordeeld in de auto te blijven tot 16.00 uur. Om dat te vieren (hahaha) langs Mac Donald voor een kop koffie. Zoals altijd was het erg druk bij de drive trough , dus ging Henk naar binnen om koffie te halen. Even tussendoor, deze anekdote moet ik vertellen. Henk kwam terug met koffie en een heerlijke koek, hij zei wat me nu overkomen is, ik natuurlijk met wat dan? Henk: de koffie kost 2 euro per kop, sta ik bij de kassa om te betalen, kijkt diegene achter de kassa mij van top tot teen aan en zegt vervolgens: U krijgt de ouderen korting voor 65 + dus wordt het 1 euro per kopje. Dat was lachen natuurlijk. De volgende keer weten we wel wie er naar binnen gaat bij Mac! De koffie was prima te doen en de koek was heerlijk. Veel chocolade stukjes in de koek, erg lekker. We hebben nog een paar boodschappen gedaan en toen snel naar ons logeeradres. Daar aangekomen werden we hartelijk ontvangen door de eigenaars. Na een rondleiding konden we op ons gemak het huis bekijken en waren verrast door de grootte. Na deze dag volgen er nog meer die we vol enthousiasme gaan volmaken. Voor nu is dit genoeg. Wij gaan er een gezellige avond van maken, tot later.

 

11-04 (zondag)

Een hele goede morgen. Het regent nog steeds zoals verwacht dus of we kunnen gaan lopen is nog maar de vraag. We hebben heerlijk geslapen, nu eerst ontbijten dan zien we later wel of we naar buiten kunnen. Douchen moesten we overslaan er was alleen koud water dat vond ik niet echt lekker dus dan vanavond maar de straal erop. Inmiddels had Henk de weersverwachting bekeken voor vandaag en het blijkt over 2 uur droog te worden. Dat betekent dat we toch een poging gaan doen een wandeling te maken in de buurt. Na het eten de airco aan, jassen pakken enz enz en op pad.

We hadden een vaste route kunnen pakken maar uit ondervinding is gebleken dat als we eigen routes maken die ook veel leuker zijn.

We gingen richting bos en hadden direct al een afdaling te doen. Het was nogal glad omdat het veel had geregend, dus was het behoorlijk glibberig. Henk begon al snel met foto’s maken want de omgeving was supermooi. De eerste foto die hij maakte was van een industrie. Bleek dus een chemische industrie te zijn, dat paste mooi in de omgeving waar we liepen haha. Even daarna liepen we op de Oliemolender voetpad. Een kronkelend pad door en langs het bos. Ik weet niet echt hoe ik het moet beschrijven omdat eigenlijk alles door en om het bos ging. Heuveltje op en heuveltje af. De ene keer glibberend en glijend de andere keer weer redelijk op vaste grond. Even later kwamen we bij een kapel uit 1860 waar we even bleven staan, een kaarsje hebben aangestoken en daarna weer verderliepen.

Henk maakte nog een mooie foto van een huis dat niet bewoond werd, maar waarschijnlijk gebruikt werd als koffiestop voor de lui die voor de kapel zorgden. Verderop een wei vol met schapen. We werden ook allerhartelijks door ze begroet. Het geblaat was niet van de lucht en Snowy deed volop mee. Wat ze elkaar te zeggen hadden weten we niet maar gekletst werd er zeker met elkaar. We vervolgden de route en het ene na het andere plaatje werd op de foto gezet. Intussen waren we op grond van Natuurmonumenten en kon je zien dat er met veel aandacht voor de natuur werd gezorgd. Het zag er mooi uit en ondanks dat we dachten vandaag niet naar buiten te kunnen vanwege de regen was dit een plezier om te zien en te wandelen. Smalle paadjes, kleine beekjes, blubber haha van alles zijn we tegengekomen vandaag. Halverwege de wandeling liepen we door het Geleenbeekdal. Ook dat was mooi en hadden we soms verschillende hoogtes te trotseren, maar voor ons geen moeite. Zeker niet toen we bij het land van de Bokkerijders aankwamen. Het kasteel Jansgeleen was het bestuurscentrum van het graafschap Geleen en Amstenrade en Arnold Huyn van Amstenrade de eerste graaf. Het werd ook gebruikt voor detentie en dan vooral voor de leden van de bokkerijdersbende. Die werden daar gefolterd, verhoord en veroordeeld. Maar ze kwamen veel ruimte tekort om deze mensen vast te zetten, daarom werden de kelders van het Biesenhof  ( nu een restaurant) ook gebruikt. Ook verdacht men de inwoners van Spaubeek lid te zijn van die goddeloze bende en die werden dan opgehangen. Dit even tussendoor, nu weer verder met de wandeling. Het was niet alleen bos maar ook fruit bomen die in bloei stonden zagen we en ga zo maar door echt een mooie wandeling werd dit weer. In kilometers niet echt, maar daar stond dit moois tegenover, helemaal goed. Het was leuk dat we bordjes zagen met daarop ommetje Sweikhuizen en wij gingen dan de andere kant op, heerlijk. Uiteraard hebben we ook filmpjes gemaakt van de omgeving en een selfie, dat hoort er altijd bij. Wat grappig te vermelden is dat in de straat waar wij nu verblijven in 1 gezin wel 3 panda’s rijden. Zo zie je maar weer, het hoogteverschil is best wel veel dus neem een panda en je komt er wel en zo is dat!!!!.Niet alleen de panda was leuk, maar onderweg je gelooft het niet een bankje met de naam Henk erin. In Almere hadden we ook al een keer gezien en nu weer, dat was toch een foto waard en zo gebeurde dat ook. Terugkijkend op deze wandeling met al het geglibber en weet wat nog meer, was het heerlijk om buiten te zijn en hebben we ons prima vermaakt. Inmiddels weten we ook dat als we gaan lopen waar dan ook in deze buurt en omstreken er geklommen moet worden. Dat kan een hijgerig tafereel worden. We gaan het zien en beleven. Nu lekker eten en een fijne avond hebben tot morgen.

 

12  -04 (maandag)

Naar buiten kijkend zien we wolken, regen, kou, dus wat het gaat worden? We gaan het zien eerst Snowy uitlaten, ontbijten, krantje lezen. Daarna gaan we het plan bedenken. Henk heeft inmiddels weerplaza bekeken, het wordt droog binnen 2 uur dus een wandeling zit er zeker in. Wel bekijken we hoelang en waar we gaan lopen omdat het later toch weer gaat regenen en we dan wel graag willen schuilen “zeggen de avonturiers haha.” Nu spullen inpakken, jassen aan, Snowy aan de riem en weer op pad.

Wat heel fijn is dat we nog steeds de auto kunnen laten staan. In de omgeving zijn er mooie wandelingen te maken. Tot op heden is het altijd gelukt de mooiste zelfgemaakte routes te lopen en wat Henk aangeeft, dat zijn ook de mooiste routes. Ik kan dat alleen maar beamen. We gaan het zien ook weer vandaag een eigen route. Het begin was makkelijk, het huis uit naar rechts en de eerste de beste straat naar rechts. Snowy liet zoals altijd graag horen dat ze er was, voor ons het sein dat de wandeling begonnen was. Het eerste deel was al direct weer een afdaling en behoorlijk stijl. We waren nog geen 10 minuten onderweg of we kregen een hagelbui over ons heen, niet te kort zeg! Dat begon goed en het werd niet eens gemeld bij weerplaza dat beloofde wat voor vandaag. Het duurde gelukkig niet te lang dus gingen we verder. Henk had z’n toestel alweer in de aanslag om de mooiste foto’s te schieten. Ik weet zeker dat die foto’s straks te zien zijn. Het waren de mooiste weggetjes die we konden lopen, sommige wat glibberig omdat we in een stukje bos liepen, andere waren prima te lopen. Gelukkig hadden we niet te veel heuvels en afdalingen, want die we wel hadden te nemen waren aardig pittig en leek er af en toe geen eind aan te komen. Ik ben altijd degene die er toch wat moeite mee heeft, maar Henk niet die loopt stijgt en daalt of hij nooit anders heeft gedaan haha. Met mijn gehijg op de achtergrond komen we toch altijd daar waar we willen zijn. Dat kwam mooi uit want voor de verdere wandeling was het vooral vlak, dat is ook weleens lekker de weidse omgeving deed de rest. Af en toe keek Henk naar weerplaza omdat de bewolking toch vrij dicht was en volgens het bericht konden we een hoop regen verwachten. Het werd geen regen maar een fikse hagelbui en het werd behoorlijk koud. Gelukkig viel de meeste hagel niet op ons maar ernaast dus was het goed doorlopen en op zoek naar een schuilmogelijkheid. Die vonden we in de Mariakapel. In de kapel konden we zitten. Er stonden twee stoelen, de kapel was daarbij vol. Voor ons groot genoeg om wat kou kwijt te raken en we konden een kopje koffie nemen. Koffie is een vast onderdeel van het wandelen. Er branden wat kaarsjes, dus wij deden ook een kaarsje aan en zo zaten we dan met koffie en stemmige muziek te luisteren en te wachten totdat het wat droger werd. In plaats dat het droger werd begon het te sneeuwen en moesten we wat langer in de kapel blijven. Het spreekwoord april doet wat hij wil was hier echt van toepassing. Na een tijdje gingen we verder en besloten richting het huisje te gaan. We hadden het wat koud en moesten nog een paar kilometer. De zon kwam af en toe stiekem om de hoek kijken en dat voelde zo goed dat er warmte door ons heen ging en we het weer lekkerder vonden te lopen. Terugkijkend op deze dag kunnen we zeggen een prima dag geweest ondanks de hagel en sneeuw en mijn kreet ik wil niet buiten zijn als het gaat onweren (ook dat werd voorspeld door weerplaza ). Gelukkig heeft het niet geonweerd dus was deze wandelaarster gerustgesteld haha. Thuisgekomen een kwartier buiten in de zon gezeten, Daarna werd het te fris en hebben we ons geïnstalleerd voor de namiddag en avond.

Tot morgen!

 

13-04  (dinsdag)

Na weer een heerlijke avond en nacht gaan we vandaag de langste wandeling maken tot nu toe deze week. Henk heeft zoals elke keer wat moois weten te vinden, dus laat maar komen ik ben er klaar voor. Nu eerst het ochtendritueel daarna ontbijten en kan de voorpret beginnen. Het wandelen begon zoals gisteren. We namen dezelfde weg dat betekende als eerste een daling maar toch zag dat er al anders uit omdat het zonnetje scheen en daardoor de omgeving veel vriendelijker daarna niet linksaf maar rechtsaf. We kruisten de weg waar we gisteren ook hadden gelopen. Het leek allemaal anders maar dan hadden ze ook de schapen moeten verplaatsen dan hadden we het in eerste instantie niet zo in de gaten. Nu hadden we zoiets van he hier waren we eerder haha. We vervolgden onze weg en het ging van laag naar hoog. We wilden graag naar een steengroeve in de buurt, maar dat hield een klim in om vanaf de hoogte te kijken hoever we nog moesten lopen. Het was een steile klim en ik kan je zeggen dat ik toch een beetje moeite had om die helling te nemen. Boven aangekomen bleek alles met een hek te zijn afgezet en konden we niet anders dan een ander pad te zoeken. Voordat we verder gingen zagen we een boom liggen die hartstikke goed als stoel zou kunnen dienen, dus werd dat onze eerste stop. Met een beker melk en een banaan nuttigden we daar onze lunch en kregen ook zo de broodnodige energie haha om verder te gaan. Omdat we te ver uit de richting zouden lopen besloten we een weg naar beneden te zoeken. Inmiddels waren we rond 40 /50 meter hoog en ja naar beneden moesten we toch, dus dan maar zoeken of het hier kon. Dat kon inderdaad, maar het werd niet een echt lekkere afdaling. Het was geen bestaand pad, maar 1 die we zelf bedachten op dat moment. Het was behoorlijk stijl en door al de bladeren die er lagen was glijden heel dichtbij. Ik moet je zeggen dat ik het best eng vond en ik was zo blij dat Henk in de buurt was. Maar ja je bent avonturier of niet, ja toch? Henk had Snowy al vast maar moest ook mij af en toe helpen want het was zo stijl en glad bbbbbrrrrrr. Uiteindelijk met al de hulp onderweg naar beneden, kwamen we op een verharde weg. Henk had gezien dat daar een tentje moest zijn waar je drinken kon afhalen, niet dat we wat gingen drinken want we hadden net de energydrank melk op maar het was wel leuk bleek het een “keet “te zijn. Het heette ook “Pieter poort keetje”, dus dat klopte wel!  Onze wandeling ging weer verder dus lieten we de keet achter ons. We liepen op een bepaald moment Geleen binnen en waren niet van plan een route door Geleen te doen dus zo snel als kon weer van de weg. Dat lukte natuurlijk al snel en dat betekende dat we een pad vonden (lees Henk) dat niet breder was dan 30 cm met links hekken en rechts stroomdraad, weer eens wat anders. Aan het eind van dit pad kwamen we uit op de rijweg en vervolgden onze weg. We hadden al een aardig end gelopen en wilden eerst nog een paar extra kilometers maken maar besloten dat bij nader inzien niet te doen. We wilden nog even in de zon zitten thuis dus keken we hoe te lopen.

Het was mooi het bord Sweikhuizen te zien, maar we waren er nog niet, nee we moesten nog een aantal honderden meters klimmen. Als eerste zagen we het kerkje dat we op zaterdag ook hadden gezien. Daardoor wisten we dat we er bijna waren. Nog een paar minuten klimmen en met het huis in zicht was ik toch blij dat we deze rit erop hadden zitten. Al met al een fantastische wandeling gemaakt met hulp van Henk bij het afdalen van een eigen gekozen route naar beneden. Daarna heuvel op heuvel af enz enz. We hebben weer mooie dingen gezien en Henk heeft weer mooie foto’s gemaakt. Nu eerst een drankje in de tuin en ons opmaken voor een rustige avond. Tot morgen.

 

14-04  (woensdag)

Vandaag alweer woensdag, de helft van de week in dit huisje. Zo snel gaat de tijd voorbij. Gisteren hadden we best een eind gewandeld daarom hebben we besloten vandaag lekker hier te blijven. Henk gaat straks wat boodschappen doen en dan wordt het luieren in de zon. Ook dat moet kunnen. Eerst ontbijten voor de rest gaan we het zien. In de tijd dat Henk boodschappen was gaan doen heb ik de stoelen klaargezet in de tuin en de tafel die we wilde gebruiken schoon gemaakt. Ik denk dat we niet langer dan een kwartier in de zon hebben gezeten, omdat er veel bewolking was en we steeds in de schaduw en wind zaten en dat was niet fris maar koud. Henk dacht dat we dichter bij het huis meer uit de wind zouden zitten en na de stoelen weer die kant opgeschoven te hebben bleek hij helemaal gelijk te hebben. We zaten uit de wind, alleen als er een wolk voorbij de zon schoof was het echt koud. We besloten niet lang daarna naar binnen te gaan. We zijn aan de grote tafel gaan zitten en een boekje was zo gevonden. Ook hebben we een woordspelletje gespeeld “Crossword” Naar buiten en op de klok kijkend hadden we toch weer zin in een ommetje. We besloten dat het niet zo’n lang ommetje zou worden, dus zoals al eerder gedaan jas aan handschoenen en de hond aan de lijn en op naar buiten. Uiteindelijk werd het een wat langer ommetje dan we in gedachte hadden, want we kwamen weer zulke leuke weggetjes tegen en ja dan nemen we die om te zien waar we dan uitkomen. Het werd wat dalen, klimmen en hijgen (vooral van mij haha) maar de omgeving maakte weer alles goed zo mooi was het. Er waren aardig wat mensen aan het wandelen vooral met honden dus kon Snowy ook eens haar stem verheffen en laten horen dat ze het naar de zin had. We waren ongemerkt het rondje van Sweikhuizen aan het lopen, daar hadden we geen erg in en waren dan ook nieuwsgierig hoelang dat rondje zou zijn. Nu gingen we richting het huisje dat betekende heuveltje op heuveltje af en daar was de bergweg al en konden we de schoenen uitdoen, drankje pakken en ging Henk kijken hoelang het rondje Sweikhuizen is. Dat bleek 6.5 km te zijn en we hadden er 4,8 gelopen dat was bijna het rondje. Was toch lekker dus tot morgen.

 

15-04    (donderdag)

Het weer ziet er goed uit vandaag. Ik heb net Snowy uitgelaten en het was nu al lekker buiten, de zon had een aardige kracht, misschien een dunnere jas vandaag? Henk gaat straks een route uitzetten en zoals altijd is het een feestje hoe de wandelingen er uit zien, dus dit wordt vast ook weer een pracht wandeling. Eerst maar ontbijten dan zien we hoe laat het wordt om de wandeling te beginnen en welke richting we opgaan dit keer. Henk had een paar plaatsjes opgeschreven en samen keken we of dat een aardige route zou kunnen worden. In ieder geval gingen we richting Puth en Wolfhagen, krekelberg, TerBorg en als laatste dan weer Sweikhuizen. Het zag er goed uit dus daar gingen we dan. Jas aan wel handschoen en sjaal mee en natuurlijk Snowy. Voor de verandering namen we een fles melk mee in plaats van koffie. Het werd toch de dikke jas omdat het frisser was dan vanmorgen er was nu geen zon. Het eerste deel van de wandeling was hetzelfde als gisteren. Vrij snel een stuk dalen en daarna kwamen we op de weg die we eerder hadden gelopen, alleen gingen we nu naar rechts de vorige keer was dat links. We zochten de smalle paadjes op. Van die paadjes die langs beekjes lopen of paadjes in het bos die amper te lopen zijn haha. Verder op de route vonden we een pad dat stijl naar boven liep. Dat hadden we natuurlijk al meerdere keren gehad dus was het borst nat maken en gaan met die banaan. Ik had net tegen Henk gezegd dat ik toch niet zover wilde lopen vandaag. Of ik nou wat last had van een bijwerking van het vaccin of weet ik wat. Het ging vandaag minder lekker dan anders. Gelukkig was er een leuk tentje open waar je wat drinken en eten kon afhalen. Er zaten wat mensen dus Henk kwam met het voorstel wat drinken te halen. Ik zocht een plekje op anderhalve meter afstand van de andere bezoekers terwijl Henk koffie ging halen. We hebben een kwartiertje gezeten en het was wel lekker toch zo’n bakkie troost. Die rust had me goed gedaan en we konden weer verder. Inmiddels had Henk een kortere route gevonden, zodat het er geen 10 maar ongeveer 6 a 7 km zouden worden. Niet veel later een smal bosweggetje dat omhoogging dus wij ook. We liepen achter elkaar want het was echt smal met Snowy tussen ons in. Het was eigenlijk de eerste keer dat we haar los lieten lopen deze week, omdat we er niet aan gedacht hadden dat te doen ivm stijle te smalle weggetjes. Het ging goed maar een paar hindernissen verder bleek het pad helaas op te houden vanwege boomstronken en andere hindernissen. We konden niet anders dan een stijl pad naar beneden te pakken om daar te kijken of we verder konden. Dat kon niet en ondanks dat we vlak voor ons een hek zagen met een weg ervoor en een straatlantaarn moesten we terug. Het was niet anders en avontuur is avontuur, dus was het teruggaan met ook wat kleine hindernissen, maar daar was overheen te komen en na een tijdje stonden we weer op de weg waar we hiervoor ook waren. Nu was het appeltje eitje en wetende dat er nog een “klimmetje “aan zat te komen waren we al aardig in de buurt van de Bergstraat. Uiteindelijk bleken we toch bijna 8 km gelopen te hebben toen we thuiskwamen, dus zo gek was dat niet geweest vandaag. Nu lekker in de zon met een hapje en drankje. Vanavond badderen en morgen alweer de laatste wandeldag. Dan is het alweer vrijdag en kunnen we in de avond de koffers inpakken. Eerst morgen nog dus tot morgen.

 

16-04 (vrijdag)

Het is vandaag de laatste dag om een wandeling te maken in de buurt, maar eigenlijk schijnt de zon al lekker dus besluiten we hier te blijven en in de tuin te gaan zitten in de zon, ook dat is lekker. Er is genoeg te doen vandaag, koffers inpakken, huis aan kant, alles wat we aan servies hebben gebruikt weer op de plaats zetten waar we het vandaan hadden gehaald. Maar eerst een heerlijk ontbijtje van Henk, dat is altijd het eerste hoogtepuntje van de dag. Daarna de tuin in. Het bleek achteraf toch een beetje te fris. Als de zon er was, was het lekker, maar verdween hij weer achter de wolken dan was het behoorlijk koud. Omdat dit spelletje zich regelmatig herhaalde werd het te koud om buiten te zitten en besloten we toch een korte wandeling te gaan doen. Waarschijnlijk hadden we vanmiddag meer geluk als we terugkwamen. Inmiddels had Henk op weerplaza gezien dat rond vier uur vanmiddag de zon weer meer kans kreeg, dus misschien toch een uurtje bakken?  Inmiddels hebben we een kort wandelingetje gemaakt ( 4,9 km) en maken we ons op een uurtje in de tuin te gaan zitten. Het was achteraf toch lekker even naar buiten te zijn geweest. Het werd een wandeling door bewoond gebied en ik moet zeggen dat er behoorlijk veel mooie optrekjes stonden. Je hoefde geen medelijden te hebben met de bewoners daarvan. De rest was natuurlijk weer mooi zoals eerder opgeschreven in de verschillende wandelingen die we gedaan hebben. Het zit er op, we gaan weer naar huis en hebben de volgende reizen alweer gepland. Tot de volgende keer.

 

Henk & Ans