Image Alt

Blog

2021-07 Kleinlangenfeld Eifel

Goedemorgen, 9 juli 21

Daar zijn we en daar gaan we weer. We gaan naar Duitsland Klein Langeveld. Eindelijk is het zover en kunnen we op reis. Het is spannend geweest de afgelopen maanden of we wel konden gaan. Dat had natuurlijk alles met Corona te maken. De omliggende landen waren nog niet zover de Nederlanders toe te laten, want ons land kleurde dieprood. Net dat we dachten we moeten de reis annuleren konden we toch nog alles in orde maken en de voorbereidingen door laten gaan. Nu is het dan zover en kunnen we vertrekken. Na gegeten, alles ingepakt te hebben, de deuren op slot gedaan kunnen we de auto in en gaan. We zijn van plan weinig winkels te bezoeken en hebben daarom van alles meegenomen om de week zorgeloos mogelijk door te brengen. Onderweg gestopt om de benen te strekken, Snowy een plas te laten doen en van plaats te ruilen achter het stuur. Rond 16.00 uur kwamen we bij het huis aan, waar we onze week gaan doorbrengen. Het is altijd leuk om het huis te verkennen, een filmpje te maken en als eerste dan een glas heffen op een gezellige week vol met de dingen die we gaan ondernemen. We zijn niet wezen wandelen maar onze spullen opgeruimd en lekker in de woonkeuken de resterende tijd doorgebracht. We hadden nog een intermezzo haha. Altijd als we ergens naartoe gaan willen we natuurlijk op de WIFI zo ook nu. Van alles geprobeerd maar na verschillende pogingen toch maar contact gezocht met de verhuurder. Die kreeg het ook niet voor elkaar in eerste instantie maar zei dat het handig was de telefoon helemaal uit te zetten en opnieuw weer op te starten. Zo gezegd, zo gedaan. Bij Henk was het zo geregeld, alles in orde, maar bij mij hahaha altijd hetzelfde liedje ging het natuurlijk weer mis. Werd om code gevraagd van de simkaart en ja hoor daar ging het fout. Ik tik in en fout ik denk ach verkeerd getikt nog een keer, maar nee op het scherm nog 1 kans anders foetsie telefoon voor deze week. Ik wist het niet meer en zag al helemaal voor deze week geen telefoon. Daar was de redder in nood Henk, die bekeek alles heel logisch ( waar het aan mij dan op dat moment aan ontbreekt haha) en had het toch voor elkaar de telefoon aan de praat te krijgen middels de puckcode. Dat geregeld kon de rust weerkeren en was het gelukt ook met WIFI. S’avonds een filmpje gekeken met een hapje en een drankje en toen zat de aankomstdag er alweer op. Ik zou zeggen tot morgen en welterusten.

 

10-07-21

Een hele goedemorgen.

Het is zaterdag en niet zoals voorspeld regen maar een mooie zonnige ochtend. Dat betekent dat we naar buiten gaan het mooie weer achterna. Op de regenkaart is te zien dat het vanmiddag rond drie uur gaat regenen, dat houdt in dat we genoeg tijd hebben een droge wandeling te maken. De regen moeten we natuurlijk voorblijven. Eerst een heerlijk ontbijtje daarna schoenen aan, de tas vullen met lekkers en drinken en weg.

Inmiddels zijn we terug en van regen niets gemerkt en zoals het ernaar uitziet gaan we dat ook niet krijgen vandaag, misschien een spatje vanavond maar dan zijn we binnen “no problem” Waar zijn we vandaag geweest. De eerste uitdaging kwam vrij snel. Eigenlijk al direct bij het huis vandaan ging de weg stijl naar beneden. Zo ongeveer 15% dus dat wordt nog wat ging er door mn hoofd.

We moesten onszelf tegenhouden bij het lopen, omdat de weg echt stijl naar beneden ging. De knieen konden wel gaan protesteren, maar dat hoorde erbij haha. Dat heb je he als je denkt ach een jonge hinde, maar het is toch echt meer een ouwe hinde. Ondanks dat blijven de spieren zo op het oog soepel. Kijk niet als je later uit een stoel moet “klimmen” dan zal het iets minder zijn. O, hhhh wat schrijf ik allemaal op haha. We wisten dat we datzelfde weer zouden moeten klimmen, even niet aan denken, maar eerst dalen. Uiteindelijk kwamen we bij een bos en wat was dat was mooi. Aan beide kanten keken we de diepte in omdat we alweer een behoorlijke stijging achter de kiezen hadden. Henk als een stoere wandelaar en ik als een hijgend paard hahaha. Wat een verschil, maar het lukte wel allemaal en het was heerlijk weer eens te kunnen wandelen. We hielden steeds ons verblijf in de gaten van deze week. Zo zagen we het huis in de diepte, zo zagen we het huis recht voor ons enz enz. We hebben met stijgen en dalen toch nog 5.5 km gelopen voordat we weer bij het huis aankwamen. Het weer was heerlijk, dus besloten we uit te rusten op de ligbedden die klaar stonden.

Met een drankje en een hapje was het ook goed om zo de wandeldag af te sluiten. Dat we dan tijdens het lezen van een blad wegdommelden was niet zo gek. Toen het wat frisser werd zijn we naar binnen gegaan en hebben de wandeling nog een keer beleefd. Door de foto, s en de filmpjes te bekijken zeiden we tegen elkaar dat dit weer een mooie dag was geweest. Die kunnen ze ons niet meer afnemen zei Henk en zo is dat.

Vanavond een filmpje kijken, maar voordat het zover is weet ik zeker dat er weer een heerlijke maaltijd gemaakt gaat worden door Henk. Dat wordt smullen. We zijn er morgen weer tot dan.

 

11-07-21

Het ziet er wat somber uit buiten, maar we hebben toch alvast bekeken waar we naartoe kunnen gaan mocht het droog blijven. De zon laat het nog afweten, dus we gaan eerst een broodje eten daarna kijken we verder. Een lekker ontbijtje gehad en in de tussentijd ziet het er buiten al een heel stuk beter uit. De zon begint alweer door het wolkendek te komen, het gaat dus helemaal goedkomen deze dag. We hebben er zin in. Ook vandaag zal het niet een tocht worden van 10 km of zo, maar waarschijnlijk de helft daarvan, omdat we weer lekker de dag af willen sluiten op de ligstoelen. Een mooi vooruitzicht voor vanmiddag. Tot later dan.

We zijn weer terug na een wandeling die soms wel wat avontuurlijks in zich had. We gingen niet van uit het huis lopen, maar met de auto eerst een ritje van 6 minuten. We hebben aldoor gezegd als we ergens naartoe gaan we geen zin hebben na meestal een lange reis steeds weer met de auto op pad te gaan en als we toch gaan dat dat niet langer moet zijn dan uiterlijk 20 minuten. Dit was dan een ritje van 6 mlnuten, uitstekend! Aangekomen op een parkeerplaats die we uitgezocht hadden konden we in een klein schuurtje een wandelkaart pakken. Het leek een leuke wandeling, maar al vrij snel werd duidelijk dat we ons eigen plan zouden volgen. Zo gezegd zo gedaan. De wandeling begon met een stukje langs de provinciale weg. Na een kleine kilometer rechtsaf het bos in en daar begon de eigenlijke wandeling. Onderweg zagen we hier en daar observeerhutten en het was leuk een foto daarvan te maken met Henk in de hoofdrol. Op de gammele treden naar boven waarvan ik snel een foto van hem maakte. Later een bankje opgezocht en koffiegedronken. Dat proberen we altijd te doen anders zou de wandeling zonder een rustmoment te lang zijn. Op een bepaald moment werd het tijd weer aan de terugweg te beginnen want zo stiekem weg hadden we toch al bijna 5 kilometer gelopen. Het was zoeken op de gps naar tussendoor weggetjes. Dat lukt altijd maar nu even niet. Twee keer konden we niet verder en moesten we weer terug. Dat kwam omdat we bij een observatiehut dachten, hier zal vast wel een doorgang zijn, maar dat bleek dan net niet het geval. Wel een camera aan een boom die gebruikt werd om naar de dieren te kijken die daar leven en ze op die manier te volgen. Wij hoorden daar duidelijk niet bij haha, dus moesten dan omkeren en een andere weg zoeken. Uiteindelijk weer bij de auto aanbeland en konden we de 6 minuten naar huis maken. Onderweg toch nog even gestopt bij een tankstation waar we een doos eieren konden kopen. Lekker voor morgenochtend bij het ontbijtje.

Ook deden we ons te goed aan een heerlijk ijsje, dat hadden we wel verdiend vonden we. Op de kilometerteller van vandaag zagen we dat we ruim 8.5 kilometer hadden gewandeld dus dit mocht en was superlekker haha. Thuis gekomen riep de ligstoel ons en dat was een seintje voor ons wat drinken en boekjes te pakken en luieren. Heerlijk was dat. Toen het wat frisser werd gingen we naar binnen in de woonkeuken, waar het prima is en wat het leuk maakt vind ik, is dat als Henk gaat koken ik het hartstikke leuk vind hem zo bezig te zien. Het eten smaakt altijd zo lekker dat ik steeds iets te veel van al dat lekkers eet, maar no hard feelings daarover. Ik vind het heerlijk zo met Henk te kunnen smullen van zijn kokkerellen. Vanavond knus op de bank een filmpje kijken en dan tot morgen maar weer voor nu welterusten.

 

12 juli 21

Alweer een nacht achter de rug. Kijkend over het dal en de aanwezige mist kijken we ernaar uit wat deze dag ons gaat brengen. Er heerst een heerlijke rust om ons heen, dat was eigenlijk al zo vanaf het moment dat we aankwamen afgelopen vrijdag. Het is een plaatsje met maar 140 inwoners, met hier en daar een huis, van de inwoners hebben we nog niets gezien. Af en toe als we buiten op de luie stoelen zien we in de verte kijkend over het dal soms iemand staan, maar voor de rest zien we alleen onszelf, haha heerlijk. We gaan eerst ontbijten. We hadden besloten om vandaag naar Prum te gaan om wat inkopen te doen en misschien als het weer het toelaat daar in de buurt een wandelingetje te maken. Eerst maar eens de ochtendrituelen afstrepen en op weg naar het onbekende van vandaag.

We zijn weer terug, het is een leuke dag geworden met maar een heel klein wandelingetje voor ons doen, maar dat moet ook kunnen als je op vakantie bent toch? Het was droog dus na het eten de auto in en de berg af naar Prum en omgeving. Even voorbij Prum in een klein dorpje genaamd Scönecken hadden we de auto geparkeerd. Het was de bedoeling om naar een Burg toe te lopen, maar dan snap je het al. Vroeger had men al die Burgen op heuvels gebouwd, zodat de landheren een goed overzicht hadden over het land wat zij beheerden. Uiteraard ook om een goede verdedigingslinie op te bouwen.

Van onderaf aan in het dorp leek het een mooie Burg (wij noemen het een burcht). Dat betekende dus de rit naar boven. Al snel moesten we een trap op, wat later bleek met maar liefst 137 treden. Nu is dat op zich niet zoveel, maar het ging zeer steil en dan is elke trede best wel “te veel”haha. Onderweg ontmoetten wij een praatgrage heer die in zijn eentje bezig was het onkruid tussen de stenen van de trap te verwijderen. Hij was in dienst van de gemeente en vertelde ons dat hij regelmatig naar Nederland ging, maar dat het zo vreemd was omdat alles daar plat is en hier zo verschillend in hoogtes. Na een paar minuten ging onze tocht naar boven verder en kwamen even later bij de Burg aan, althans wat ervan over was. Het waren niet meer dan 2 muren, de rest was verwoest. De Burg stamde uit 200 na Christus. Jammer dat dit alleen nog over was, maar het was in ieder geval de moeite waard. Via een omweg zijn we terug naar de auto gelopen. (hoefden we de trap niet meer af haha)

Hier vandaan gingen wij naar Prum. We wisten al dat er een Lidl was en een DM drogisterij. Voordat we daar naartoe gingen hebben wij ons heerlijk laten verwennen op een terras van een kop koffie met warme ApfelstrĂĽdel. Daarna de inkopen gedaan (veel wijn en brandy voor thuis) en door naar het huisje. Inmiddels regende het best wel. Na 15 minuten waren we thuis en wat denk je, het werd droog met een redelijke temperatuur. Buiten hebben wij meerdere zitmogelijkheden het waaide iets en dat voelde fris vandaar zochten we achter een schuur uit de wind onze plek. Na zeker anderhalf uur gezeten te hebben met een drankje en wat kletsen, lezen, begon het weer te regenen, dus was het verhuizen naar binnen, maar dit pakken ze ons niet meer af. De avond is voor ons dus tot morgen.

 

13 juli 21

Het is alweer dinsdag 13 juli en een moment om te bekijken wat we gaan doen vandaag. Wat is het lekker niets te moeten maar gewoon bedenken wat te doen en als we niets willen doen is het ook goed, dan blijven we hier haha. We gaan eerst maar wat eten, wassen aankleden, hondje uitlaten. Het ziet ernaar uit dat het geen wandelen wordt, het regent en blijkt voor de hele dag op de kaart te zien. We zijn niet voor 1 gat te vangen, dus nemen onze jassen mee om te zien of er toch een wandeling inzit. Dat zat er niet in het bleef maar regenen, dus na een bezoekje aan Prum zijn we teruggegaan naar het huis en vermaken ons verder vandaag met lezen, wat praten en verder luieren. Niet veel maar misschien is er morgen weer genoeg te melden tot dan. Ik kom nog even terug, want vanmiddag kregen we toch nog de kans tussen de buien door een wandelingetje te doen. Het zou volgens de kaart een uurtje droog zijn dus die hebben we gepikt. Aan kilometers maken is het natuurlijk lachen, het waren er maar 2 maar 2 is meer dan niets toch? Samen met de andere kilometers die we wel gemaakt hebben staat de teller op 13 en nog wat. Schandalig weinig voor ons doen, maar binnen vermaken we ons ook best. Morgen zien we verder, nu wel dan tot morgen.

 

14 juli 21

Een hele goede morgen met zn allen. Hier hebben we ook een goede morgen, maar helaas zit een wandeling er niet in. Het stort van de hemel en volgens de radar blijft dat ook zo. Het houdt in dat we hier blijven en wat gaan lezen enz. Het is wel een mooie dag om de was te doen. Dat is dan nieuw want dat hebben we nog niet eerder gedaan op welke reis dan ook. Maar ja eens is de eerste keer en dat is nu. Er valt niet veel over deze dag te melden, behalve dan dat we een spelletje rummie hebben gespeeld en het best leuk was. De tijd vloog om en voordat we er erg in hadden was deze dag voorbij en werd het tijd de boel af te sluiten en naar dromenland te vertrekken. Tot morgen.

 

15 juli 21

Daar zijn we weer na een goede nachtrust maar na ook een paar droevige berichten over de wateroverlast in Limburg. Ook waar wij nu zitten een berg water naar beneden gekomen. In Limburg begrepen we dat er mensen uit hun huis moesten en opgevangen werden in het gemeentehuis. Heftig allemaal. In deze omgeving een paar doden en 10 vermisten. Dan schrik je toch wel weer. We wilden er niet te lang bij stilstaan, maar omdat dit alweer de laatste dag is dat we hier zijn, willen we kijken of er nog een wandeling inzit. Na het eten de rugtassen gepakt schoenen aan en naar buiten. Het is droog en voorlopig belooft radar dat het droog blijft.

We waren nog geen 10 minuten onderweg of het begon te regenen. Het was of terug of door. We waren nog niet echt ver van het huis verwijderd, dus Henk offerde zich op door de regen terug te lopen en de parapluus uit de auto te halen. Gewapend met de pluus op pad, hebben we de mooiste plekjes gezien en het mooie was met steeds het huis op de achtergrond. Uiteindelijk kwamen we na de nodige stijgingen en dalen weer in de buurt van het huis en waren we toch ruim drie uur aan de wandel geweest. Nu is het kijken of de was allemaal droog genoeg is om in de koffer te verdwijnen dan scheelt dat weer voor morgen. De boel klaarzetten en vanavond nog een filmpje pakken dan zit de vakantie er alweer op. Man man dat was weer een mooie maar veel te snelle vakantie. We zeggen tot horens, tot zien en tot gauw haha. Tot dan.

 

 

 

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipisicing elit sed.

Follow us on